ZUCH-NOSTALGIE

1) Ënnerwee am Zuch fier op Wäiswampech

Et ass Moies fréi an ech hun nach näischt am Mo

Dozenden vu Leit déi wenken mat dem Schnappech

Een Conducter an zwee Controlleur déi sin och nach do

Eng laang Odyssee fänkt lo un,

Den Zuch fiert fort hei op der Kopp

Fiert laanscht eis Uelzecht, Heiser an och Beem

Kräizt e puer Zich all ouni Numm,

Passagéier u Bord, an och Wueren sin drop

Et geet lues de Bierg op mee dat ass fier hien guer keen Problem.

REFRAIN :

Gudde Moi’n, mäin Lëtzebuerg, wéi geet et ?

Ech sin vun hei, känns du mech wierklech nët ?

Jo, ech sin den Zuch deen sie ëmmer 2010 genannt hun

An ech fueren all Dag zech Kilometer op dëser Bunn.

2) Ech spillen Kaart mat Leit aus der éischter Klass

Et geet nët ëm Geld, just ëm de Spaass

Reech mer meng Thermosfläsch, sie läit do am Fong

Héier d’Rieder wéi se rabb’len ënnert eise Schong

Eisen jonken controlleur

Wéi den jonken ingénieur

Wahrscheinlech sin se hierem Papp all nogeschlo’n

Mammen mat hierem Kant um Schouss

D’Kant kuckt op seng Mamm mat Aan ganz grouss

D’Vertrauen ass do an lo gët roueg geschlof.

3) Et ass nach wäit, et ass nach laang nët Mëtteg

Bisser Leit hun zu Colmer den Zuch nach kritt

Pünktlechkeet ass op der Bunn ëmmer wichteg

Mier gesin lo gläich eis national Tubaakfabrik

Lo rullt en raus aus Ettelbréck

An d’Leit dobaussen gin ëmmer méi kleng

Verschwannen lues a lues um Horizont

De Schaffner deen sengt säin Lieblingsstéck

Brengt Stëmmung an den Zuch a sengt nët laang aleng

Den Zuch huet elo säin Rhythmus font.