Bach SUITE NO 3

                             Wann an den Himmel ech erop kucken,

                             Wann ech all di Stä-ären gesin,

                             Verstin ech réischt wéi kleng mier sin

                             Butzeg kleng, dann muss ech mech virum groussen Architekt du-ucken.

                             Wann ech am Fréijor dech gesin, Poufank

                             Wann d’Natur nom Wanter nees erwecht

                             An Keelt a Schnéi sin wäit eweg

                             Dann wees ech dass d’Natur alt nees bereet ass fier een Neiu-ufang.

                             Wald, du bist ja schon so alt

                             An di-ir finde ich Halt.

                             Seit vielen Jahren spendest du Le-eben

                             Du hast deinen Rei-eichtu-um uns ge-egeben.

                             Unter deinem Dach au-aus Blä-ättern die du hast gewebt

            Hier bei-ei dir, mi-it dir, i-in dir, finde ich die Ru-uhe und die Kraft, du hast mich belebt.

            Auch wenn es keiner glaubt,

                       In tiefer E-ehrfu-urcht neige ich vor dir mei-ein Haupt.